dr n. med. Beata Winkler

Nie polecam nikomu, kto zmagałby się jedynie z katarem, nie wspominając o chorobie onkologicznej. Wczorajsza wizyta wprawiła mnie w ogromną niemoc, konsternację, zniesmaczenie i wściekłość. Mama przez 9 miesięcy miało styczność z kilkudziesięcioma lekarzami, leżała również na oddziale w COZL i w innych szpitalach i w żadnej placówce nie spotkaliśmy się z taką osobą, jak ta pani doktor. Oschła, niesympatyczna, nieempatyczna, niekontaktowa, niemiła. Już na wstępie niezbyt grzecznym tonem zwróciła mamie uwagę, że siada na leżance (powinna na krześle stojącym w drzwiach, jakby co najmniej pacjent onkologiczny zarażał). Później było tylko gorzej. Na pytania reagowała irytacją (łącznie z podniesionym tonem), więc w sumie nie zadałyśmy już żadnego z przygotowanych. Wizyta polegała na odczytaniu wyników, które mogłyśmy same odebrać na dole. Mama bała się cokolwiek odezwać, ja z tego wszystkiego zaniemówiłam i chciało mi się płakać, nie poprosiłam o recepty, a sama lekarka nie zaproponowała wypisania czegokolwiek. Mama nie dostała skierowania na kontrolne badanie tk, mimo tego, że od początku leczenia miała taki tryb. Jak się zapytałam dlaczego, nawet nie odpowiedziała, tylko patrzyła na mnie wyzywająco, jakbym była nienormalna albo niedorozwinięta. Ta wizyta to był prawdziwy koszmar, zupełnie niepotrzebny, bo nie wniósł nic w leczenie, a wręcz przeciwnie. Jestem załamana - czekałyśmy trzy miesiące na coś, co nie powinno się w ogóle wydarzyć.

W mojej ocenie bardzo nie uprzejma, stresująca, bez empatii do chorego człowieka na raka złośliwego. Zero konwersacji na temat rehabilitacji, leczenia itp. Nie polecam najgorszemu wrogowi.

Każda wizyta u niej to bardzo duży stres, nie polecam.