Narodowy Instytut Onkologii - Państwowy Instytut Badawczy Oddział w Krakowie

Masakra. Czas rejestracji pierwszej około 1h. Potem czekanie pod gabinetem. Obecność obowiązkowa pod drzwiami,bo wychodzi pielegniarka i czyta liste obecności. Pani do kabiny 1 ta do 2.Potem nastepna Pani i kolejna. Jak któs akurat wyszedł to nie wie czy nazwisko było czytane.Potem pretensje pielegniarki,ze nazwisko było czytane. Czekanie okolo 3h-4h. o ile lekarz nie wyjdzie.Z reguły nikt nas nie informuje. Wreszcie wchodzisz do klitki,gdzie sie rozbierasz i czekasz na wezwanie czasem nawet 15-20 min.Badanie wrecz brutalne,bolesne.Lekarz sie nie odzywa chyba,że do pielegniark.Koniec i nic nie wiesz,bo lekarz dyktuje.Każą Ci wyjśc i znowu czekasz na zalecenia nawet 1/2h lub dłużej.Czasem lezysz, a lekarz wychodzi w trakcie badania,ty nie wiesz co robić. Albo w trakcie badania wchodzi drugi lekarz wezwany lub nie i badajacy Cie mówi"Ty chodz zobacz"??????!!!!!! skandal/Żadnej intymności do pacjentek.Specifika przychodni wymaga bezwglednie.Uczucie koszmaru,strachu.

Gdy trafiłam do pana doktora byłam załamana, świat i przyszłość widziałam w czarnych kolorach. Wiedza, spokój,podejście pana doktora, spowodowały, że przestałam płakać i uwierzyłam ,że dam rade i wszystko będzie dobrze. Dziękuje za operacje i opiekę- Uratowanie Życia.

Najważniejsze, że można tu przyjść bez skierowani i nie ma terminów wizyt! Pacjent jest przyjmowany w dniu, w którym się zgłosił. To powoduje oczywiscie , ze czeka się nawet kilka godzin ale wolimy to niż termin za miesiąc dla chorego z nowotworem!! Moja mama była jednego dnia skonsultowana prze kilku specjalistów, została postawiona diagnoiza i zaplanowane leczenie. Nie wie, czy jest drugi taki osrodek onkologiczny w Małopolsce

Przyjęcie na oddział szybkie, pod warunkiem przeprowadzenia badań na własną rękę ( rozumieć prywatnie, płatnie), ponieważ terminy mieli bardzo odległe. Atmosfera bardzo dobra, czysto, możliwość odwiedzin, aczkolwiek nie ma gdzie samochodu zaparkować. Wszystko było dobrze do czasu wystąpienia komplikacji pooperacyjnych. Wdało się zakażenie, ogromny ból, brak możliwości samodzielnego spożywania pokarmów, przełykania. Pacjent praktycznie nie mógł nawet pić wody. To było coś strasznego. Lekarze byli głusi na to, co mówiliśmy i co mówił pacjent. Postępująca gorączka, ból,odwodnienie, osłabienie, niedożywienie - a nikt z personelu medycznego nic sobie z tego nie zrobił. Pacjenta "skreślono", uznano za niewygodnego i zbędnego. W stanie krytycznym, bez dalszych wskazówek co do leczenia wypisano do domu. Sprawa nadawała się w 100% do prokuratury, jednakże najbliższa rodzina nie chciała się paprać w te sprawy - z reguły i tak przegrane. Tzw. rzecznik praw pacjenta w tym szpitalu, to osoba pracująca tam, znająca wszystkich. Nie zrobiła nic, jedynie powiedziała, że tak się zdarza i że to nie ich wina, zero pomocy. WNIOSEK: przyjęcie i opieka do czasu wystąpienia komplikacji bardzo dobra. Gdy występują problemy, zero zainteresowania, zero pomocy, chęć pozbycia się problemu, żeby statystyk i budżetu nie psuć. Pacjenta pozostawiają samemu sobie, bez żadnej pomocy i wsparcia.

prowadząca mnie od 2010 do 2014 roku radiolog dr. Chłosta była kompetentna , bardzo kulturalna , uprzejma i opiekuńcza , udzielała pełnej informacji i wyjaśnień w sposób zrozumiały i przystępny , zlecała potrzebne dodatkowe badania , zalecała właściwy sposób postępowania w kolejnych etapach leczenia , czułam że jestem właściwie prowadzona i leczona , co bardzo mi pomagało w kolejnych etapach choroby

Powyższą placówkę wspominam jak horror,trauma na całe życie. Brak profesjonalizmu zwłaszcza ze strony personelu pielęgniarskiego chociażby samo pobieranie krwi, czy założenie kroplówki to kilka uszkodzonych żył, gdzie wcześniej nigdy nie miałam problemu z tą czynnością. Po operacji pacjent leżący dopiero poznaje "opiekę". Korzystanie z przyłóżkowego dzwonka dla wielu pielęgniarek wzbudzało oburzenie wręcz frustrację. Pacjent LEŻĄCY dostaje miskę, rękawice i sam się ma myć brak w tym momencie na sali pielęgniarki która by pomogła, choćby podtrzymać takiego pacjenta czy asekurować przed upadkiem i takowy upadek się zdarzył. Widziałam jak leżąca pacjentkę podniesiono z łóżka postawiono do chodzika i kazano jej chodzić. Po chwili pacjentka bez opieki upadła na korytarzu, rozbiła łuk brwiowy. Mimo zgłaszanych uwag pielęgniarce oddziałowej nic nie robiła. Mamy XXI w. a po operacji prośba o leki przeciwbólowe kończyła się otrzymaniem paracetamolu. Mimo wielokrotnych próśb pielęgniarkę i lekarza pozostawało mi jedynie leżenie i zwijanie się w bólu. Przykro, że tak wygląda opieka, gdzie pacjenci powinni skupić się na rekonwalescencji, a muszą przeżywać koszmar każdego dnia pobyty w tym oddziale. Jeśli chodzi o lekarza to był obojętny i nie wykazał żadnego zainteresowania moim stanem po operacji mimo wielu komplikacji. Cóż pozostaje jedynie omijanie tego oddziału szeroki lukiem, a skorzystanie ewentualnie z innej placówki w której to personel otacza pacjenta profesjonalną opieką i troską,która pozwala mu godnie i spokojnie się leczyć.

Fachowa opieka a przede wszystkim skuteczna operacja !!! Profesor Mituś to wirtuoz skalpela, dzięki jego trafnej diagnozie oraz przeprowadzonej operacji ciesze się życiem, bardzo dobre podejście do pacjenta

Prof. dr Kazimierz Karolewski - kompetencja, spokój, serdeczność, wyczerpujące informowanie pacjentki o przebiegu leczenia.

Jako przerażona młoda osoba która wykryła u siebie guza piersi szukałam wsparcia i rzetelnej pomocy. Na przyjęcie czekałam 4h siedząc na schodach w poczekalni absolutnie do tego nie przystosowanej. Sama wizyta trwał natomiast 10min. Wykonano mi biopsje za co jestem im ogromnie wdzięczna. Niestety jednak cała otoczka CO na Garncarskiej nie wywarła na mnie dobrego wrażenia. Mają zbyt dużą liczbę pacjentów na taką powierzchnie i ilość personelu, powinni zrobić remont i powiększyć placówkę.

Oddział Urologii Onkologicznej: Prof. Andrzej Stelmach, dr Janusz Jaszczyński oraz Pracownicy Oddziału; podziękowania za leczenie na wysokim poziomie.