#37

Ta placówka zajęła 37 miejsce w Polsce, w rankingu 2024 ze średnią 3.7 przy 298 ocenach.

Narodowy Instytut Onkologii - Państwowy Instytut Badawczy Oddział w Krakowie

Do chwili, kiedy odeszła ze szpitala "śmietanka" lekarzy było dla mnie super. Czułam się bezpiecznie. Obecnie w szpitalu chaos, długie czekanie na badania i widzę, jak lekarze zbywają pacjentów. Myślę o odejściu z tego szpitala.

W czasie leczenia w CO w Krakowie czułam, że jestem ważna dla lekarza - niezwykły dr Tomasz Skóra - Bardzo dobry kontakt z pozostałymi lekarzami. Pielęgniarki na radioterapii protonowej to anioły- miłe, troskliwe, kulturalne, profesjonalne. Panie salowe niezwykle pracowite i troskliwe. Polecam ten szpital z pełną odpowiedzialnością.

Pobyt w szpitalu, w części nieremontowanej to przykre przeżycie. Łazienki jakby cywilizacja je omijała od lat. Niedostosowane dla pacjentów poruszających się z kroplówkami na stojakach. Toaleta przy gabinecie wykonującym tomograf powinna być sprzątana co godzinę. Pielęgniarki i salowe bardzo miłe i raczej przyjazne. Lekarze unikają kontaktu z pacjentem przemykając korytarzami ze spuszczoną głową. Wiem, brak czasu. I po co te bileciki z numerkami, skoro to i tak "Lekarz decyduje o kolejności wejścia do gabinetu". Szpitalne wyżywienie, to osobny esej. Niesmaczne, zimne jakby nie dla ludzi, a na pewno nie dla chorych.

Bardzo dobry sprzęt i kadra. Organizacyjne zamieszanie.

Chirurgia onkologiczna, pacjent z nowotworem złośliwym na pierwszej wizycie usłyszał: "po co pan do nas z tym przychodzi"! A w dwóch różnych dokumentach, które przekazali, kierując na zabieg, wpisali dwie różne daty zabiegu, na zasadzie: pacjencie, domyśl się, o co nam chodzi, a najlepiej nie zawracaj głowy. Pani beztrosko powiedziała, że się pomyliła, ale to przecież nic ważnego, bo to tylko informacja dla pacjenta. Pytanie, jaka informacja i po co, skoro błędna. Czy pani wie, po co jest w pracy?! Później od innych pacjentów usłyszeliśmy, że to norma i trzeba się pilnować, bo personelowi wszystko jedno, co robi! Lekarz pierwszego kontaktu, sprawdzając przekazane przez szpital wyniki i informacje, zalecił powtórzenie badań, a w szpitalu powiedzieli, że wszystko jest dobrze, z uzyskaniem dokumentacji był oczywiście problem, podobnie jak z umówieniem wizyty. Choć lekarz zalecił wizytę kontrolną w określonym terminie, panie w recepcji od kwietnia do lipca skutecznie odmawiały rejestracji, bo koronawirus, dopiero awantura poskutkowała i nagle dało się wyznaczyć wizytę na sierpień. Zdaje się, że tam zupełnie nie pamietają po co są w pracy i nie rozumieją jej sensu.

Od 7 lat mama jest pacjentką. Problem zasadniczy, od 7 lat właściwie co wizytę spotykamy innego lekarza. Dopiero zorganizowanie radioterapii paliatywnej pozwoliło na posiadanie lekarza prowadzącego. Natomiast standard leczenia pozostawia wiele do życzenia. Pacjent godzinami czeka na konsultacje i wywiad jest przeprowadzany uwaga... na korytarzu!!! Skandal!!! Druga sprawa, pielęgniarka zamiast zrobić zastrzyk przed sesją, uwaga... razem z ekipą budowlaną ustawia biurka w sekretariacie Zakładu Radiologii. A pacjentka czeka... Skandal i jeszcze raz skandal.

Bardzo źle oceniam to miejsce - w związku z traktowaniem mojego Taty (miał nowotwór trzustki) w Przychodni Przyszpitalnej na Garncarskiej w Krakowie: długie oczekiwanie na badania (choć Pani Doktor, każąc go wypisać z innego szpitala, zapewniała, że będą szybko...); CZEKANIE NA KORYTARZU PO 5-7 GODZIN czasem 2 razy w tygodniu; Pani Doktor - krzycząca w styczniu na nas, że terminy są na maj (Tato zmarł w marcu.. nie mogę zapomnieć tego krzyku o maju), choć na początku roku kazała Go wypisać z innego szpitala (niespecjalizującego się w leczeniu nowotworów), w którym wykryto, że jest nowotwór. Wyniki niektórych badań zostały nam przekazane NA KORYTARZU BEZ WYJANIENIA (opis oczywiście przerażający, przerzuty już wszędzie, to dali nam na korytarzu, prawie dostałam zawału ... musieliśmy jechać na prywatne konsultacje - ten lekarz był wobec mnie (Tato nie chciał słuchać) szczery (chciałam znać prawdę), ale jestem mu wdzięczna za to, jak to wytłumaczył). W Centrum spotkaliśmy kilka miłych osób - lekarze i pielęgniarki, którzy brali udział w badaniach; pacjenci się wspierali nawzajem (rozmową, dobrym słowem), choć przecież wszyscy to przechodzili. Ale zasadniczo bardzo źle wspominam to miejsce, organizacyjnie też koszmar. SZCZERZE NIE POLECAM. Chyba że zmienią podejście. Nie można tak traktować chorych i ich rodzin (mam porównanie - w lutym Tata wylądował w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie z powodu niedrożności jelit, wspaniali lekarze i pielęgniarze (panie i panowie) - nie okłamywali mnie, ale sposób podejścia do pacjenta i jego rodziny niesamowity, nawet proste potrzymanie ręki - to też pamiętam, dało mi trochę siły; jestem Im bardzo wdzięczna, dzięki Nim ostatnie chwile mojego Taty były łatwiejsze). Przychodnia w Instytucie na Garncarskiej - szczerze nie polecam!

10 lat w leczeniu z dobrym rezultatem dobra opieka lekarzy i personelu coraz lepsza organizacja leczenia i wizyt kontrolnych i coraz wyzsza kultura personelu

Jestem pacjentką instytutu od 6 miesięcy wielka kompetencja lekarzy i pielęgniarek wzmocniona wielka empatia co w tego typu placówkach jest wielkim atutem.Cały Oddział ginekologii onkologicznej to wzór dla mnie polecam Małgorzata Kawecka

Jeden wielki balagan, w ktorym nie ma miejsca na pacjenta. Po zakonczeniu leczenia, w czasie kontroli beak jakichkolwiek badan, pacjent musi kontrolować się sam. Sam robi sobie badania laboratoryjne, sam musi załatwić mammografie, denzydometrie itd. Ale jak może wykonać takie badania bez skierowania, którego nikt nie Wypisze.