#37

Ta placówka zajęła 37 miejsce w Polsce, w rankingu 2024 ze średnią 3.7 przy 298 ocenach.

Narodowy Instytut Onkologii - Państwowy Instytut Badawczy Oddział w Krakowie

Pomimo panującego w godzinach porannych w rejestracji chaosu ( chyba pozornego) cały proces leczenia przebiega prawidłowo.Zdecydowana większośc personelu jest bardzo miła, kompetentna i wyrozumiała.Bardzo doceniamy pracę tych osób i tą drogą chce im bardzo podziękować .

Lekarz nie poinformował że nie potrafi leczyć poważnego powikłania pooperacyjnego i nie wskazał nikogo, nie poinformował o sposobie i miejscu dalszego leczenia poza w/w placówką która spowodowała karygodne zaniedbanie.

Ogólna ocena CO przy ul. Garncarskiej w Krakowie. Nie polecam zbyt ogólne podejście do pacjenta pośpiech i lekceważenie zgłaszanych dolegliwości. Koszmarne kolejki w poradni długie oczekiwanie na badania. Lekarze nie zlecają innych badań tylko te absolutnie konieczne (np badania tylko pod kątem leczonego nowotworu a nie możliwych przerzutów mimo zgłaszanych przez pacjenta dolegliwości)

Pisze o diagnostyce raka piersi. W mojej subiektywnej ocenie najwyżej oceniam procedurę leczenia oraz dostępny nowoczesny sprzęt w instytucie. Posiadają np. rezonans oraz mammograf spektralny. Im większe ryzyko nowotworu tym szybsze badania. Ale nie wiem na ile szybciej można uzyskać badanie w innych ośrodkach. Bardzo dobrze oceniam pielęgniarki oraz personel diagnostyki obrazowej. Najsłabiej oceniam samo oczekiwanie na przyjęcie do lekarza - nie wiadomo kiedy zostanie się wyczytanym. Brakuje również krzeseł w poczekalni, zwłaszcza przy pierwszej rejestracji, kiedy czas oczekiwania na wizytę trwa 3,4 godziny. Być może to wina obecnego remontu. Lekarze wydają się kompetentni, jednak podają mało informacji, nie tłumaczą.

Masakra. Czas rejestracji pierwszej około 1h. Potem czekanie pod gabinetem. Obecność obowiązkowa pod drzwiami,bo wychodzi pielegniarka i czyta liste obecności. Pani do kabiny 1 ta do 2.Potem nastepna Pani i kolejna. Jak któs akurat wyszedł to nie wie czy nazwisko było czytane.Potem pretensje pielegniarki,ze nazwisko było czytane. Czekanie okolo 3h-4h. o ile lekarz nie wyjdzie.Z reguły nikt nas nie informuje. Wreszcie wchodzisz do klitki,gdzie sie rozbierasz i czekasz na wezwanie czasem nawet 15-20 min.Badanie wrecz brutalne,bolesne.Lekarz sie nie odzywa chyba,że do pielegniark.Koniec i nic nie wiesz,bo lekarz dyktuje.Każą Ci wyjśc i znowu czekasz na zalecenia nawet 1/2h lub dłużej.Czasem lezysz, a lekarz wychodzi w trakcie badania,ty nie wiesz co robić. Albo w trakcie badania wchodzi drugi lekarz wezwany lub nie i badajacy Cie mówi"Ty chodz zobacz"??????!!!!!! skandal/Żadnej intymności do pacjentek.Specifika przychodni wymaga bezwglednie.Uczucie koszmaru,strachu.

Gdy trafiłam do pana doktora byłam załamana, świat i przyszłość widziałam w czarnych kolorach. Wiedza, spokój,podejście pana doktora, spowodowały, że przestałam płakać i uwierzyłam ,że dam rade i wszystko będzie dobrze. Dziękuje za operacje i opiekę- Uratowanie Życia.

Najważniejsze, że można tu przyjść bez skierowani i nie ma terminów wizyt! Pacjent jest przyjmowany w dniu, w którym się zgłosił. To powoduje oczywiscie , ze czeka się nawet kilka godzin ale wolimy to niż termin za miesiąc dla chorego z nowotworem!! Moja mama była jednego dnia skonsultowana prze kilku specjalistów, została postawiona diagnoiza i zaplanowane leczenie. Nie wie, czy jest drugi taki osrodek onkologiczny w Małopolsce

Przyjęcie na oddział szybkie, pod warunkiem przeprowadzenia badań na własną rękę ( rozumieć prywatnie, płatnie), ponieważ terminy mieli bardzo odległe. Atmosfera bardzo dobra, czysto, możliwość odwiedzin, aczkolwiek nie ma gdzie samochodu zaparkować. Wszystko było dobrze do czasu wystąpienia komplikacji pooperacyjnych. Wdało się zakażenie, ogromny ból, brak możliwości samodzielnego spożywania pokarmów, przełykania. Pacjent praktycznie nie mógł nawet pić wody. To było coś strasznego. Lekarze byli głusi na to, co mówiliśmy i co mówił pacjent. Postępująca gorączka, ból,odwodnienie, osłabienie, niedożywienie - a nikt z personelu medycznego nic sobie z tego nie zrobił. Pacjenta "skreślono", uznano za niewygodnego i zbędnego. W stanie krytycznym, bez dalszych wskazówek co do leczenia wypisano do domu. Sprawa nadawała się w 100% do prokuratury, jednakże najbliższa rodzina nie chciała się paprać w te sprawy - z reguły i tak przegrane. Tzw. rzecznik praw pacjenta w tym szpitalu, to osoba pracująca tam, znająca wszystkich. Nie zrobiła nic, jedynie powiedziała, że tak się zdarza i że to nie ich wina, zero pomocy. WNIOSEK: przyjęcie i opieka do czasu wystąpienia komplikacji bardzo dobra. Gdy występują problemy, zero zainteresowania, zero pomocy, chęć pozbycia się problemu, żeby statystyk i budżetu nie psuć. Pacjenta pozostawiają samemu sobie, bez żadnej pomocy i wsparcia.

prowadząca mnie od 2010 do 2014 roku radiolog dr. Chłosta była kompetentna , bardzo kulturalna , uprzejma i opiekuńcza , udzielała pełnej informacji i wyjaśnień w sposób zrozumiały i przystępny , zlecała potrzebne dodatkowe badania , zalecała właściwy sposób postępowania w kolejnych etapach leczenia , czułam że jestem właściwie prowadzona i leczona , co bardzo mi pomagało w kolejnych etapach choroby

Powyższą placówkę wspominam jak horror,trauma na całe życie. Brak profesjonalizmu zwłaszcza ze strony personelu pielęgniarskiego chociażby samo pobieranie krwi, czy założenie kroplówki to kilka uszkodzonych żył, gdzie wcześniej nigdy nie miałam problemu z tą czynnością. Po operacji pacjent leżący dopiero poznaje "opiekę". Korzystanie z przyłóżkowego dzwonka dla wielu pielęgniarek wzbudzało oburzenie wręcz frustrację. Pacjent LEŻĄCY dostaje miskę, rękawice i sam się ma myć brak w tym momencie na sali pielęgniarki która by pomogła, choćby podtrzymać takiego pacjenta czy asekurować przed upadkiem i takowy upadek się zdarzył. Widziałam jak leżąca pacjentkę podniesiono z łóżka postawiono do chodzika i kazano jej chodzić. Po chwili pacjentka bez opieki upadła na korytarzu, rozbiła łuk brwiowy. Mimo zgłaszanych uwag pielęgniarce oddziałowej nic nie robiła. Mamy XXI w. a po operacji prośba o leki przeciwbólowe kończyła się otrzymaniem paracetamolu. Mimo wielokrotnych próśb pielęgniarkę i lekarza pozostawało mi jedynie leżenie i zwijanie się w bólu. Przykro, że tak wygląda opieka, gdzie pacjenci powinni skupić się na rekonwalescencji, a muszą przeżywać koszmar każdego dnia pobyty w tym oddziale. Jeśli chodzi o lekarza to był obojętny i nie wykazał żadnego zainteresowania moim stanem po operacji mimo wielu komplikacji. Cóż pozostaje jedynie omijanie tego oddziału szeroki lukiem, a skorzystanie ewentualnie z innej placówki w której to personel otacza pacjenta profesjonalną opieką i troską,która pozwala mu godnie i spokojnie się leczyć.